وزن اتم‏ها

 یكی دیگر از مشكلاتی كه سر راه اثبات اتم بود وزن آن‏ها بود. دالتون در جستجوی آن بود كه بداند چه چیز باعث می‏شود اتم‏های عناصر مختلف با یكدیگر متفاوت باشند. در آزمایشات و تحقیقات افرادی مانند لاووازیه، پروست و خود دالتون، وزن مواد مختلف داخالت داشتند. شاید كشف وزن اتم‏های مختلف امكان‏پذیر بود و شاید این همان عاملی بود اتم‏ها را با یكدیگر متفاوت می‏ساخت.

 در سال 1811 فیزیكدان ایتالیایی به نام «آمدئوآووگادور» مدعی شد كه چنانچه حجمهای مساوی از گازهای مختلف همیشه از ذرات مساوی ساخته شده باشند او می‏تواند قانون تركیب امجام را ثابت كند.

 این ذرات ممكن است اتم‏های منفرد و یا تركیبی از اتم‏ها كه مولكول نامیده می‏شوند، باشند و این «فرضیه اووگادور» خوانده می‏شود. با توجه به اینكه دو حجم از هیدروژن با یك حجم اكسیژن تركیب می‏شود، چنانچه این نظریه صحت داشته می‏داشت، پس احتمالا بدان معنی است كه به عوض یك اتم از هر كدام كه دالتون معتقد بود، 2 اتم هیدروژن در یك مولكول آب را پذیرفتند ولی تقریبا هیچ كس اعتنایی به فرضیه‏ی اووگادور نكرد. برای حدود 50 سال شیمی دان‏ها نمی‏فهمیدند منظور از نسبت‏های چندگانه چیست؟

 در سال 1860 اولین كنگره بین المللی شیمی در كارلسورهه آلمان تشكیل شد. صد و چهل شیمی دان از همه‏ی ممالك در آن شركت كردند. یك شیمی دان ایتالیایی به نام «استاینس لائو كانیزارو» كه با فرضیه‏ی اووگادور كاملا آشنایی داشت، نظریات خود را در جزوه‏ای منتشر كرد و در كنگره سخنرانی مستدلّی درباره اووگادور ایراد كرد. «ژان سوره استا» شیمی دان بلژیكی كه مشغول تهیه‏ی جدول اوزان اتمی بود فرضیه‏ی اووگادور را اساس كار قرار داد و سرانجام در 1865 موفق شد اولین جدول جدید این ارقام را در اختیار عموم قرار دهد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: